موزه بانک سپه
شاهزادگان پارس
شاهزادگان در منطقه استخر، جايگاه اصلي هخامنشيان پا به عرصه وجود گذاشتند و همواره حامي و نگهدارنده سنتها و اعتقادات مذهبي بودند.
پس از انقراض امپراطوري هخامنشي در سال 323 ق.م اسكندر مقدوني براي حفظ نظم و آرامش ساكنين مركز و جنوب ايران و همچنين به علت نفوذ مذهبي اين قوم بر مردم منطقه، شاهزادگان را مورد حمايت خود قرار داد و از آنان محافظت نمود.
شاهزادگان در طول دوران سلوكيها و اشكانيان استقلال خود را از دست دادند هر چند كه در امور داخلي و مذهبي مستقل بودند وتوانستند به ضرب سكه بپردازند.
نظام مالي آنها براساس نظام اوزان سلوكيان1 چون چهاردرهم، درهم، نيم درهم و ابول (يك ششم درهم) بود و نداشتن سكههاي برنز و مس و طلا2 حاكي از مبادلات پاياپاي در بين مردم، و وجود نقره نيز نشانگر معاملات خارجي و ماليات و جنگ بود.
فرمانروايان اين خطه گاهي همنام فرمانروايان اساطيري ايران چون منوچهر و قباد و گاهي همنام پادشاهان هخامنشي چون اردشير و داريوش بودند.
از خصوصيات ويژه مسكوكات اين دوران وجود خط آرامي، استفاده از باشلق (نوعي كلاه) توسط حاكم، نواري3 بر جلوي دهان براي آلوده نشدن آتش مقدس (گاهي از اين نوار استفاده ميگرديد) و همچنين نيايشگاه به همراه تصوير انسان بالدار4 و گاه پرندهاي كه مظهر ايزد بهرام (ايزد آتش و پيروزي) است.
فرمانروايان به دليل توجه به مذهب مزديسنا و حفظ آداب و سنن، موجب پيشرفت در نهضتهاي ملي و مذهبي و پايهگذار تأسيس حكومت پارسينژاد ساسانيان شدند.
زيرنويس
1-نظام اوزان و مقادير سلوكيان نيز برگرفته از نظام آتيك بود بدينسان (چهار درهمي 46 / 17 گرم، دو درهمي 73 / 8 گرم، درهم 36 / 4 گرم، ابول 73 /0 گرم)
2-وقتي شاهان اشكاني به ضرب سكههاي زرين اقدام نكردهاند مسلماً فرمانروايان تابع آنها چنين حقي نيز نداشتند.
3-از اين نوار روحانيون مزدايي و زرتشتي استفاده ميكردند و آن را پنام ميگفتند.
4-آن را فروهر ميگويند برخي از محققان معتقدند تلفيقي نمادين از اهورامزدا، مهر و آناهيتا است.
